Farkında mısın hep aynı yoldan gidiyorsun işe. Ve hep aynı yoldan dönüyorsun. Ya da hep aynı şeyleri yapıyorsun. Planlı, düzenli, hesaplı…

Arada bir farklı bir şeyler yapmanın verdiği keyfi hatırla. Plansız, düzensiz, hesapsız… Arada, arada…

Bakma gör. Görmek istediğini değil, görmen gerekeni. Öylesine geçme, ıskalama yani.

Kuşları, yem atan kızı, dönüp kuşların peşinden koşan çocuğu ve saflığı, akşama kadar yem satmak için oturan amcayı. Sor bakalım kaçta başlamış gün ona?  Neler gelip geçiyor önünden? O hayata nasıl bakıyor? Ver sırtını kuleye, yada her neredeyse daya sırtını, kapa gözlerini neler neler yaşandı bu meydanda. Nelere tanıklık etti. Ne sevinçler, ne kavuşmalar, bazen hüzün bazen mutluluk gözyaşları. Hayal kur.

Farklı bir şey yap bugün. Selam ver yanından geçene. Günaydın de, merhaba, iyi akşamlar. Bir minik tebessüm.

Dans et mesela…

Aç radyonun sesini avazın çıktığınca şarkı söyle… Detone metone ne fark eder. Yaşa işte.

Al başını kaç git mesela. Kendinle kal.

Ya da özlediğin hep bahaneler bulup gidemediğin arkadaşının kapısını çal. An kat anılarına. Paylaşmanın keyfine var.

Gidemiyorsan ara.

Vapura bin mesela, martılara simit at.

Al fotoğraf makineni çık tura, çek bakalım neler sığacak o karelere. Ne hikayeler!

Esnafla sohbet et, gir ara sokaklara, sahaflara. Sararmış sayfalarda neler var neler. Oku…

Yani günlük düzenin dışına çık biraz! Hayatı yakala.

Ne varsa ötelediğin yaz alt alta. Farkına var. Adım atmak mı? Kolay kolay korkma. Önce hangisi karar ver yeter. O kadar basit.

Oyun oyna mesela. Gecenin bir vakti git tatlı ye! Ciddiyim iyi geliyor.

Bir hayvan sahiplen. Sokaklara bak göreceksin, o kadar güzeller ki! Besle beslen.

Topla aileyi bir masa etrafına. Amaç yemek değil, dokunmak yüreklere.

Ben mi? Başladım 🙂 Sırayla…