Babam…

Üç koca yıl bitiyor bugün o imzayı atalı.

İmzala dediler, uyutacağız babanızı!

Şaşkınlık, acı

Düğüm düğüm boğazlar

Buğulu gözler

Dokunsan okyanus gibi coşacak

Akacak yanaklardan, gözyaşları

Hüzün

Sığmıyor içime

İmzala dediler, uyutacağız babanızı!

Acı çekiyor

Umut kalmadı, belki yüzde birdi uyanma ihtimali

Ne kadar da anlamlıydı o yüzde BİR

İlk göz ağrısıydım ben onun, celladı değil ki!

Hayat öğretiyor, büyütüyor…

İyi ama böyle büyümeyi ben istemedim ki!

Dokunulamayan, başı omzuna konulamayan

Fırtınada limanına sığınılamayan

Çocukluğu elinden alınan

Üç koca yıl bitiyor bugün imzayı atalı!

Vedalar, avuçlarının içinden kayışlar

Rahat bırakışlar

Uyudu, arada açtı gözlerini

Sonra tekrar yumdu

Hala dün gibi

Taptaze

Dipdiri

Manası yokluğunda daha iyi anlaşılandı “O”

“O” benim babamdı.

 

 

 

 

 

 

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s