Güçlü Yanlarımızl

Hep sorulur ya bize “gelişim alanlarınız nedir?” diye…

Zayıf noktalarınız!

Güçlü yanlarımızı unuturuz o an.

Ne kadar analitik olduğumuz, girişimci olduğumuz, yapıcı geri bildirimde ne kadar iyi olduğumuz, aldığımız riskler, başardıklarımız!

Herkes güçlü noktalara odaklanır.

Tam ve bütün olduğumuz gerçeği gündemden düşmüştür o an.

Sorular hep; “nasıl buldun” “görmediğim bir kusuru var mı?”, “iyi mi?” uzar gider…

Tanımlarımız, yaşadıklarımız, yaşanmışlıklarımız farklıdır hepimizin. Ama “zayıflık” tanımı bazen acımasız geliyor bana. Kime göre? Neye göre? Diye sormak istiyorum. Bizimle aynı değil, düşünmüyor, eğlenmiyor, farklı bakıyor diye zayıf mıdır? Kabul ediyorum kişisel farkındalık olmalı.

Kişisel tecrübem kişisel farkındalık biraz da büyümek ile doğru orantılı veya bağlantılı. Yaşadıkça, yaş aldıkça, farklı farklı platformlarda deneyim kazandıkça, çevreni, insanları gözlemledikçe öğrenilen.

Bir anda bir sihirli değnek ile olmuyor. Beklemeyin. Ciddiyim 😊

Koçluk eğitimi aldığım dönemde sevgili Violet ve Sumru bizi bir oyunun içine alıvermişlerdi. Oyunun detayına girmeyeceğim. Sadece tek bir kuralı vardı. Hep güçlü ve sevdiğimiz yönlerimize odaklanmamızdı. İlk başta çok zorladık! Şaka yapmıyorum. Çünkü bize o güne kadar hep yapamadıklarımız, diğer tanımla “zayıf yönlerimiz” söylenmiş ve biz iyi olduğumuz yerleri çoktan unutmuştuk. İlk 5 dakikamız olumlu, güçlü yönlerimizi düşünürken kekeleyerek geçti. Sonra bir kartopu etkisi güçlü yanlarımız kocaman bir enerji topuna dönüştü.

Şimdi oyun sırası sizde hadi geçin aynanın karşısına başlayın bakalım. Oyunun kuralı net. Sevdiğimiz, değer verdiğimiz özelliklerimize odaklanmak.

Örnek mi istiyorsunuz? İşte size bir kaç başlık. Sonrası sizsiniz. Sadece siz!

Ben güzelim. Ben iyi bir anneyim, evladım, ablayım, dostum. Ben güzel yemek yaparım. Ben dans etmeye bayılırım. Hele hikayeler anlatmak. Vs.. vs…

Farkındalıklarımızla daha da çok sevdiğimiz yönlerimizi gördüğümüz ve gördükçe üstüne kata kata büyüyeceğimiz günlere olsun o zaman!

“Yaşam, yetenek ve lütuflarımızın bir kutlaması olarak yaşanmalı – Dost Can Deniz”